Herken jij dit ook? Je kind gedraagt zich opeens heel anders bij vriendjes en vriendinnetjes dan thuis?

Hoe kun je je kind leren dat hij/zij anders mag zijn dan anderen en een eigen “ik” mag ontwikkelen?

Dat valt niet mee he, om als moeder te zien dat je kind zich opeens anders gedraagt en dan denk jij: HOEZO?? Waarom doe je nou opeens zo?? Wie ben jij opeens?

Maar hoe ga je daarmee om? Confronteer je je kind ermee? Zo ja hoe?

Of laat je het gaan, maar is dat oké, of wordt het dan erger?

 

Allereerst is het belangrijk om voor jezelf helder te maken of jij het vervelend vindt als moeder dat je kind zich anders voor doet dan thuis. Of komt je kind er zelf mee, dat hij/zij het vervelend vindt dat hij/zij zich opeens anders gedraagt in het bijzijn van andere kinderen.

Dit zijn namelijk twee hele verschillende kanten!

Dus maak voor jezelf helder wie het vervelend vindt dat je kind zich soms anders gedraagt.

Wanneer jij het als moeder vervelend vindt, dan zou het weleens heel moeilijk kunnen gaan worden om tot je kind door te dringen.

Want vind je kind het zo vervelend, of krijgt hij/zij juist nu meer vriendjes en vriendinnetjes nu je kind meegaat met de rest. Als er dan vervolgens leuke dingen gedaan worden, dan zou je kind het allemaal misschien niet eens door kunnen hebben dat hij/zij zich anders gedraagt.

 

Wat gebeurt er als je niet jezelf bent?

Wanneer je kind langdurig het plan van de ander kiest, dus niet zichzelf is kunnen er verschillende dingen gebeuren. Je kind laat steeds meer voor zich bepalen en over zich heen lopen en zou steeds minder zelfrespect en zelfvertrouwen kunnen krijgen.

Je kind gaat steeds meer goedkeuring vragen bij anderen om leuk en aardig gevonden te worden. Ondertussen zou je kind zich steeds onzekerder kunnen gaan voelen, omdat goedkeuring op een gegeven moment bij alles gevraagd zou kunnen worden.

Uiteindelijk weten de vriendjes/vriendinnetjes van je kind niet zo goed wat ze hebben aan jouw kind, omdat je kind gewoon met alles mee praat en alles goed kan vinden. Terwijl je kind misschien denkt dat hij/zij er goed aan doet om mee te gaan in alles.

Wat kun je doen?

Tip 1:

Praat er met je kind over, gewoon in een luchtig gesprek. Oordeel niet, maar vertel wat je opvalt. Geef niet direct aan wat jij vindt, wat jij zou willen, maar laat je kind inzien dat hij/zij niet zichzelf is op bepaalde momenten. Ook al antwoord je kind met: ja en? Wat is daar mis mee?  ( ja ik heb het vaak genoeg gehoord bij mijn kids) ga niet in discussie hierover. Het is jouw mening tegen die van je kind en als je kind het niet gaat inzien, dan wil hij/zij er niet direct voor open staan om te veranderen. Dit betekent dat je een andere weg moet kiezen (er zijn genoeg wegen hoor, wees gerust 😉 ).

Tip 2:

Geef zoveel mogelijk complimenten als je aspecten van je kind ziet die echt typisch je kind zijn. Dus wanneer je bijvoorbeeld merkt dat je kind altijd grapjes maakt, kun je bijvoorbeeld reageren met:

‘’ Ik moet altijd zo lachen om jou grapjes’’!

Je kind zal gaan inzien dat niet iedereen altijd grapjes maakt en dat dit hem/haar echt vormt tot een eigen karakter en iemand die grappig gevonden wordt. Iets wat je aandacht geeft groeit!

Tip 3:

Stimuleer vriendschappen, waarbij je het gevoel hebt dat je kind zichzelf kan zijn! Wanneer je kind zich op zijn/haar gemak voelt, dan voelt het ook ruimte om zichzelf te mogen zijn. Keur andere vriendschappen niet af, maar stimuleer het gewoon minder.

Tip 4:

Probeer de situatie positief te bekijken, door te kijken wat er goed gaat. Wat is er mooi aan je kind? Wat vind je knap van je kind? Wat kan je kind goed? Als jij als moeder naar deze positieve aspecten kijkt, dan kun jij dat benoemen bij je kind en complimenteren! Weet je nog? Alles wat je aandacht geeft, groeit!

Tip 5:

Wees tevreden met wat je hebt! Sommige ouders vergelijken andere gezinnen met elkaar en sommige kinderen vergelijken elkaar met hun vriendjes en vriendinnetjes. Nergens voor nodig!

Zoals jullie zijn is er niemand anders! Dat is toch juist zo mooi??!!

Als je jezelf bent, dan trek je juist mensen aan om wie je echt bent! Probeer dit door te geven aan jezelf en naar je kind. Want wij ouders geven immers altijd het goede voorbeeld toch?!

 Tip 6:

Wellicht zijn er in het verleden dingen gebeurd bij jou of je kind waarbij je niet jezelf kon zijn. Soms kunnen we dit willen vast houden, omdat je denkt dat dat het beste werkt. Het zou ook zo kunnen zijn dat je dit als angst of juist uit veiligheid bent gaan zien om het vast te willen houden.

Het is nu tijd om los te laten! Accepteer wat geweest is, het verleden kun je niet meer terug draaien, maar de toekomst kun je wel omarmen! Geloof me het voelt echt goed!

Tip 7:

Open je hart! Je hebt nu los gelaten en vertrouwd op jezelf en je eigen kunnen! Wanneer je op jezelf vertrouwd, dan open je je hart en komen er anderen mensen vanzelf naar je toe! Terwijl wij vaak denken dat we buiten onszelf moeten handelen om vriendjes te krijgen, gaat het juist beter wanneer je je ware ik laat zien! Hoe mooi is dat?!

Ga ervoor!

En dan nu aan de slag!

Je hebt nu 7 tips gekregen:

  1. Praten met je kind
  2. Complimenteer
  3. Stimuleer goede vriendschappen
  4. Bekijk het positief
  5. Wees tevreden met wat je hebt
  6. Laat het verleden los!
  7. Open je hart

 

Als je deze 7 tips hebt aangepakt, dan zal je merken dat niet alle kinderen direct het gevoel hebben dat ze er iets mee moeten doen op dat moment. Maar let maar op mijn woorden: op een dag is de tijd rijp!

Ze voelen dat dit niet goed voelt waar ze mee bezig zijn en dan willen ze graag tips van hun moeder om weer zichzelf te kunnen zijn.

 

En nu zou ik heel graag willen weten wat jou belangrijkste inzicht is uit deze blog. Zou je dat voor mij willen typen in het reactieveld hieronder? Dat geeft mij inzicht in hoe ik mijn verdere blogs kan gaan indelen. Je mag ook je bevindingen en vragen aan mij stellen in het contactformulier onder het kopje contact, dan zou ik je wellicht feedback kunnen geven hierop.

 

Voor jou als moeder zijn er mogelijkheden voor een individuele training, waarin ik je handvatten kan geven over leermomenten van je kind. Een individuele training is 1 x 1 uur. Met een mogelijkheid tot een vervolgtraining.

Klik op deze link voor meer informatie of meld je direct aan.

 

En natuurlijk is je kind ook van harte welkom bij mijn individuele training. Dit is een training van 4 x 1 uur. Tijdens deze trainingen gaan we in op de leerdoelen van je kind. Tijdens het kennismakingsgesprek (wat vooraf zal plaats vinden), kijken we samen naar de leermomenten van je kind, zodat ik een training op maat kan geven. Klik op deze link voor meer informatie of meld je direct aan voor een individuele training voor je kind.

 

Ik zou het leuk vinden om je te ontmoeten!

Merel

e0595de6897d971ecdf9ccb81df3efaa

2 gedachten over “Hoe kun je je kind leren zichzelf te blijven?”

  1. Hoi Merel, ik heb net met veel plezier je HELE verhaal gelezen 🙂 maar als ik er 1 essentie uit mag filteren, is het de hamvraag: wat wil jij? Als focuspunt voor het kind, om hem terug te brengen naar zijn eigen wijsje…

    1. Hoi Hedde,

      Wat leuk dat je mijn HELE verhaal hebt gelezen! 😉
      Wat eigenlijk nog belangrijker is wanneer je je kind in wilt laten zien dat hij/zij niet zichzelf is, is dat je als ware het ouderschap heel even opzij zou moeten zetten om nog beter te kunnen helpen. Dus geen ervaringen, emotie, gevoelens en medelijden met je kind die mee kunnen spelen, maar puur op een liefdevolle manier inzichten geven dat het juist voor anderen belangrijker is als iemand zichzelf is, omdat ze dan weten wat ze aan iemand hebben.

      Groetjes,
      Merel

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *